W sali Domu Strażaka w Zielonej Wsi odbyła się konwencja wyborcza Komitetu Wyborczego „Samorządni PRA”, na której liderzy przedstawili ekipę startująca w wyborach samorządowych do rady powiatu i rady gminy Rawicz. Jacek Gwizdek, kandydat na burmistrza przedstawił w zarysach program wyborczy ugrupowania.
Co spowodowało, że budowana ponad pół roku fontanna nie przetrwała „oficjalnego oddania do użytku”? Z pewnością zabrakło wyobraźni organizatorom oficjalnego uruchomienia fontanny. Bo co może się stać z płytkami ułożonymi na zbyt delikatnej konstrukcji, gdy na imprezie pojawi się młodzież od wielu dni zapraszana do udziału, można było przewidzieć.
Do wczoraj nie interesowałem się przebudową fontanny „Niedźwiedzia” na rawickich Plantach JP II. Wczoraj na facebooku „Silny Region” zwrócił się do mnie wprost z pytaniem: „jak panom (wcześniej zostałem wymieniony z nazwiska) podoba się fontanna?”
Jak to z takim hydraulicznym urządzeniem bywa, fontanna średnio co parę lat musi być remontowana, aby woda sikała przyzwoicie. Pewnie przy obecnie trwającym tzw. remoncie plant też taki zabieg był konieczny. Ale w najczarniejszych snach nie wyobrażałem sobie, że tak można schrzanić ten charakterystyczny detal małej architektury.
W tym tygodniu z urzędu miejskiego gminy Rawicz dostałem do widomości decyzję o warunkach zabudowy na „rozbudowę, przebudowę i nadbudowę budynku usługowo-handlowego wraz z infrastrukturą techniczną w granicy z działkami...”. W ciągu roku takich zawiadomień, jako jedna ze stron (bo mam własnościowe mieszkanie w spółdzielni oraz garaż), dostaję kilka i nie wzbudzają mojego szczególnego zainteresowania. Tym razem zaciekawiła mnie treść decyzji, którą przeczytałem „od dechy do dechy”, bo mowa w niej o funkcji handlowej. Po przeczytaniu decyzji na myśl przyszła mi ludowa mądrość: „zapomniał wół, jak cielęciem był”. Czyli przekładając to na giętki język polityki, zapomniał obecny burmistrz, za co, jako kandydat na włodarza, krytykował swego poprzednika.
Po tym, gdy burmistrz pierwszy raz w nowożytnej historii Rawicza nie dostał absolutorium napisałem, dlaczego tak się stało. Burmistrz, który ma w radzie gminy większość, a nie dostaje absolutorium, ewidentnie musiał na to diabelsko sobie zasłużyć. Jeśli po sakramentalnym pytaniu prowadzącego obrady: „kto jest za udzieleniem burmistrzowi absolutorium za... ”, burmistrz mający w radzie większość, nie widzi w górze przynajmniej tylu rąk, ile wynosi wymagana większość kwalifikowana, to powinien zastanowić się nad tym, co takiego robił w minionym roku, że jego zwolennicy nie chcieli mu udzielić skwitowania. Natomiast zrzucanie winy na opozycję i wszelkie tłumaczenia się burmistrza z porażki w takiej sytuacji, gdy ma się większość w radzie, jest tylko żałosne.
Grzegorz Kubik od samego początku swego rządzenia w Rawiczu starał się zapisać, jako pierwszy w historii burmistrz. Pierwszy do zaszczytów, pierwszy do pochwał, pierwszy do pierwszego, a właściwie wprost - do najwyższej wypłaty. Kolejny raz z dużym medialnym szumem mu się udało. Został pierwszym w historii Rawicza burmistrzem, który nie dostał absolutorium. I w takiej niechlubnej glorii i chwale zapisał się na karty historii miasta w 380. rocznicę powstania Grodu Przyjemskich.
Cztery lata temu w kampanii wyborczej Grzegorz Kubik, kandydat na „gospodarnego burmistrza od zaraz” kusił mieszkańców wsi populistycznymi hasłami i obietnicami, których - jak się dzisiaj okazuje - nie potrafił, albo nie zamierzał dotrzymać. W swojej ulotce wyborczej. G. Kubik pod hasłem „Wieś Na Tak!” deklarował, że przeznaczy więcej środków na działalności świetlic (kluby seniora, koła gospodyń, koła zainteresowań, zespoły). Podobno, jak twierdzą mieszkańcy Hazów, w tym roku burmistrz odmówił dofinansowania kolejnej edycji Turnieju Wsi, który był zainicjowany w 2010 r. i cieszył się ogromną popularnością nie tylko mieszkańców Hazów.
12 grudnia 2017 r. weszła w życie ustawa z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków oraz niektórych innych ustaw/Dz.U. 2017r, poz. 2180/, która wprowadziła nowe zasady ustalania taryf. Zgodnie z art. 9. 1 w/w ustawy, taryfy obowiązujące w dniu wejścia w życie tej ustawy zachowały moc przez okres 180 dni, który minie 1 czerwca br.
Zakład Wodociągów i Kanalizacji w Rawiczu zamieścił nowe taryfy na swojej stronie, które będą obowiązywały od 1 czerwca bieżącego roku na okres trzech lat, przy czym corocznie ceny te będą rosły.
W czasach odradzania się różnych przejawów narodowych nacjonalizmów, szowinizmu, instytucje takie, jak Muzeum Ziemi Rawickiej, szczególnie winny być wyczulone na to, co propagują i w jaki sposób przedstawiają historię miasta.
Co Muzeum Ziemi Rawickiej prezentuje z przeszłości Rawicza, i jakie płynie z tego przesłanie dla odwiedzających najważniejszą placówkę dla zachowania tożsamości miasta i identyfikowania się mieszkańców z historią Wielkopolski i kraju?
Przez sześć pierwszych kadencji (1990-2014) programy wyborcze, które po wyborach stawały się programami do zrealizowania przez rządzących w gminie, czasami mniej precyzyjne, a w zasadzie od 1998 do 2010 roku bardzo szczegółowe, były zawsze zrealizowane. Na zakończenie każdej kadencji, przynajmniej od 1998 do 2014 roku, mieszkańcy mogli poznać szczegółowe rozliczenie wykonanych zadań w stosunku do zobowiązań składających się na programy wyborcze wybranej władzy.
Dlaczego „gospodarnemu burmistrzowi od zaraz” z remontem Ratusza się nie wiedzie? Dla średnio zainteresowanych funkcjonowaniem samorządu mieszkańców nie jest tajemnicą, że od początku swych rządów obecny włodarz nietransparentnie prowadził działania związane z remontem i zagospodarowaniem Ratusza.
Zadano mi pytanie, dlaczego Porozumienie Samorządowe zawiera jakieś sojusze i deklaruje poparcie przed wyborami? Czemu nie chce wystartować do wyborów samorządowych z własnym kandydatem na burmistrza Rawicza?
Podczas konferencji pod hasłem „Inicjatywa dla Rawicza” z udziałem mediów, Porozumienie Samorządowe i Stowarzyszenie PRA zapowiedziały, że w nadchodzących wyborach samorządowych poprą kandydaturę Jacka Gwizdka na burmistrza.
Kadencje wszystkich samorządowych organów kończą się 16 listopada 2018 r. Po wyborach w grudniu 2014 r., gdy wyborcy powierzyli funkcję burmistrza Grzegorzowi Kubikowi, a w Radzie MG Rawicz większość mandatów zdobyli radni z Silnego Regionu, postanowiliśmy z Piotrem Domanieckim o wycofaniu się z bieżącej działalności w polityce samorządowej. Była to w pełni świadoma i przemyślana decyzja, podjęta jeszcze przed kampanią wyborczą, odmienna od zachowania naszych konkurentów, głównie G. Kubika, który w dwóch wcześniejszych kadencjach przegrywając wybory na burmistrza, a uzyskując mandat radnego, jako lider opozycji sypiąc piasek w tryby, świadomie bądź nie, powstrzymywał rozwój gminny. W tej kadencji G. Kubik ma wyjątkowo komfortowe warunki rządzenia. Mógł zrealizować wszystkie wyborcze obietnice oraz również zobowiązania składane już po wyborach. Nadszedł czas, kiedy trzeba powiedzieć – sprawdzam.
Wczoraj wieczorem około godz. 22 w rurach zabulgotało i pozostałem z głową namydloną szamponem. A rano jeszcze około godziny szóstej w całym domu zapanowała susza, ani kropli wody. Do łazienki nie było po co wchodzić, chyba żeby zobaczyć w lustrze nieogolony pysk. Sprawdzam w necie - nic nie ma o braku wody. Więc przypomniałem sobie o jednym ze strategicznych punktów programu w ostatnich wyborach, kandydata na burmistrza Grzegorza Kubika: „Chcemy, by Rawicz wrócił do tradycji XIX-wiecznych”. Patrzcie ludzie, pomyślałem, burmistrz chyba ten punkt programu właśnie wdrożył. Jeszcze ze dwa dni bez wody i wystarczy odciąć prąd, aby Rawicz ekspresowo wrócił do XIX wieku.
Przez 2014 rok, chyba już wcześniej też, toczyła się w Polsce sprawa roszczeń przedszkoli prywatnych z tytułu wysokości dotacji, jakie gminy przekazywały przedszkolom na tzw. bieżące utrzymanie. Na początku listopada 2014 r. cztery osoby funkcyjne w Urzędzie GR (burmistrz, zastępca, skarbnik i naczelnik WOiSS) podjęły decyzję, że ewentualną kwotę roszczeń w 2015 r., czyli około 300 tys. złotych* należy zapisać w projekcie budżetu na 2015 r. pod pozycją „rezerwa na bieżące wydatki” w dziale Oświata i Wychowanie. Te cztery osoby umówiły się, że nie będzie można tych środków wydawać na inne „zbożne cele” do czasu wyjaśnienia się sprawy żądań przedszkoli niepublicznych.
W 2014 r. Urząd Miejski Gminy Rawicz miał wynegocjowane z PKP rozwiązanie dojazdu do Masłowa na czas budowy wiaduktów - tuneli pod torami na ul. Piłsudskiego oraz na ul. Świętojańskiej. Otóż uzgodnienia dotyczyły zarówno inwestycji, które zobowiązała się gmina wykonać do czasu rozpoczęcia przebudowy torowiska oraz budowy wiaduktów, jak i kolejności robót, które planowały PKP, aby jak najmniej utrudnić mieszkańcom Masłowa dojazd do Rawicza. W uchwalonym w grudniu 2014 r. budżecie na 2015 r. wprowadziłem dwie inwestycje: budowę ulicy Świętojańskiej od ronda rot. W. Pileckiego do planowanego wiaduktu za stadionem oraz budowę ul. Bocianiej na całej jej długości. PKP zobowiązało się do wybudowania w pierwszej kolejności wiaduktu pod torami na ul. Świętojańskiej wraz z odcinkiem drogi omijającej piaskownik, dalej przez (byłe) tory do Ścinawy, aż do swoich terenów kolejowych. Po wybudowaniu i oddaniu do użytku wiaduktu na ul. Świętojańskiej wraz z drogami towarzyszącymi, byłby udrożniony dobry przejazd z Masłowa do Rawicza. Wtedy PKP miały zamknąć przejazd do Masłowa z ul. Piłsudskiego na ul. Śląską i przystąpić do budowy tam wiaduktu - tunelu.
W czerwcu 2015 r. Grzegorz Kubik, burmistrz gminy Rawicz wprowadził ponad 500% podwyżkę opłat za wieczyste użytkowanie, rozłożoną na trzy lata. W bieżącym roku „wieczyści użytkownicy” zapłacą o kolejne kilkadziesiąt procent wyższą opłatę w stosunku do roku ubiegłego. Przez trzy lata opłaty w stosunku do obowiązujących w 2015 roku rosły: w 2016 o 200% w 2017 o 371% i w 2018 o 542%. Przeciętnego mieszkańca na ogół nie interesują jakieś tam procenty. Do wyobraźni bardziej przemawiają kwoty złotówkowe, które podatnik musi wpłacić co roku na konto gminy. W moim przypadku wygląda to tak, że cała danina na rzecz gminy: w 2015 r. wyniosła 220,50 zł, w 2016 r. - 243,70 zł, w 2017 r. - 288,10 zł, a w 2018 r. zapłaciłem 332,57 zł.
Tak więc moje wpłaty do kasy gminy (przy tej samej podstawie do opodatkowania) od 2016 r. do 2018 r. wzrosły o 151%. Jak widać, podwyżka daniny na rzecz budżetu gminy wcale niebagatelna.
Kiedy inwestor poszukujący odpowiedniej lokalizacji na zrealizowanie ciekawego zadania wszedł na stronę gminy Rawicz, która chwali się „nagrodą oxfordzką”, w zakładce dla inwestorów przeczytał, że „strona jest niebezpieczna, bo wyłudza informację”, to rozpoczął poszukiwania dojścia do ludzi mogących udzielić wiarygodnych informacji o ofertach inwestycyjnych w Rawiczu. Przypuszczam, że z tego poszukiwania może się coś intrygującego urodzić. Natomiast na temat rozbieżności pomiędzy propagandą płynącą ze strony władz gminy, a siermiężną rzeczywistością wyzierającą z oficjalnej strony urzędu, głos na sesji zabrał radny Karol Białecki. Całe wystąpienie radnego poniżej.
Sympatycy i działacze „Silnego Regionu”, walcząc z kompleksem (wielko)pańszczyźnianej) tożsamości, wychwalając lidera za „zaoranie przeciwników”, udowadniają, że to środowisko nie może oderwać się od pługa i orze. Orze ..., jak może.
Jeszcze parę lat temu, gdyby ktokolwiek miał choć trochę uzasadnione podejrzenie, że burmistrz lub któryś z urzędników skrywa, albo odmawia pokazania jakiś materiałów odnoszących się do żywotnych interesów mieszkańców, np. w sprawie lokalizacji niechcianej gdziekolwiek indziej, śmierdzącej inwestycji, to miejscowa prasa przeorałaby burmistrza bez znieczulenia i bez litości. Zapewne w miejscowych mediach pojawiłyby się wypowiedzi autorytetów od prawa prasowego, przedstawicieli organizacji broniących mieszkańców przed administracją, pewnie zabrałby głos ktoś z Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka. Dzisiaj sytuacja wygląda jakoś inaczej, jakby odwrotnie.
Odwdzięczając się za otrzymane świąteczno-noworoczne życzenia od kilku osób, składam im serdeczne podziękowanie za wiele ciepłych słów i o wyrażaną troskę, co dalej z moim udziałem w działalności samorządowej.
Trzy i pół roku temu zdecydowałem, że kandydując na burmistrza nie będę jednocześnie ubiegał się o mandat radnego. To była w pełni świadoma decyzja. Bo gdyby mieszkańcy mojego okręgu wyborczego powierzyli mi mandat radnego, teraz prawdopodobnie byłbym przywódcą opozycji w radzie. Przez poprzednie dwie kadencje miałem do czynienia z Grzegorzem Kubikiem jako przywódcą opozycji, wtedy opozycja miała większość w Radzie. Dlatego nie miałem ochoty na jakąś zamianę ról. Obecnie po trzech latach mojej nieobecności w głównym nurcie polityki w mieście, niektórzy chcieliby znów widzieć mnie jako aktywnego samorządowca w gminie. Dają temu wyraz nie tylko w życzeniach na 2018 r. Dodam, że nie są to osoby, z którymi wiąże mnie przyjaźń, sentyment wynikający z dawnej współpracy w strukturach samorządowych i nie są to też osoby ze środowiska Porozumienia Samorządowego.
W nocy z 12 na 13 grudnia 1981 roku na terenie Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej został wprowadzony stan wojenny. W tym czasie pełniłem funkcję wiceprzewodniczącego Komisji Zakładowej NSZZ "Solidarność" w Spółdzielni Inwalidów "Rozwój". Dwa tygodnie później, 28 grudnia 1981 r. byłem po raz pierwszy przesłuchiwany na Komendzie Milicji Obywatelskiej w Rawiczu. Przesłuchanie trwało od godz. 15.00 gdzieś do 20.00. Od tamtego czasu minęło równe 36 lat. W okresie stanu wojennego byłem jeszcze pięć razy wzywany na przesłuchania, ale już nie w Rawiczu, tylko w Lesznie. W czasie, gdy byłem przesłuchiwany, trzykrotnie zrobiono mi w domu rewizję. Za każdym razem pod pretekstem (zarzutem) "produkcji broni lub wytwarzania materiałów wybuchowych". O co chodziło? Może powinienem te skrawki* wspomnień tamtej mojej historii opowiedzieć?
Grzegorz Kubik po ujawnieniu treści listu intencyjnego z Animeksem, w którym burmistrz zobowiązał się do pomocy w lokalizacji ubojni na terenie Rawicza, po protestach mieszkańców bardziej świadomych zagrożeń jakie spowoduje taki zakład, teraz tłumaczy się w mediach z zapisanych deklaracji i opowiada o swoich intencjach. Nie mam zamiaru polemizować z intencjami, o których opowiada włodarz, bo jak wiadomo dobrymi chęciami piekło jest wybrukowane. Wolę odnieść się do faktów i treści zapisów w różnych dokumentach.
Na ostatniej, specjalnej sesji Rady MGR radny Karol Białecki w interpelacjach i zapytaniach zwrócił się z pytaniem, dlaczego jeszcze nie otrzymał kopii tzw. "listu intencyjnego", zawartego prawie rok temu przez burmistrza Rawicza z firmą Animex, mimo że ustawowy termin na odpowiedź minął dzień wcześniej. Po sesji w końcu radny otrzymał kopię tegoż "listu", którego treść włodarz od 12 grudnia 2016 r. trzymał w tajemnicy. Po zapoznaniu się z zawartością merytoryczną tego "listu" wyraźnie widać, że Grzegorz Kubik miał powody, aby jego treść pozostała skryta przed opinią publiczną..
W minionym tygodniu, 22 listopada, odbyła się sesja Rady MGR, na której reprezentanci Animexu, ci przyjezdni i ci miejscowi, próbowali przekonać radnych i przybyłych na sesję mieszkańców, że planowana w Sierakowie ubojnia nie będzie uciążliwa dla Sierakowa i miasta Rawicza. Andrzej Pawelczak, na sesji Rady MG Rawicz stwierdził, że zakłady mięsne teraz buduje się w centrach miast, a nie na wsiach, jak to było wcześniej. Sprawdziłem. Poszukałem w internecie lokalizacje w Polsce wszystkich zakładów Animexu, naniosłem w przybliżeniu powierzchnie zakładów* i obrazy pokazują zgoła coś przeciwnego.
Grzegorz Kubik stchórzył, bo nie pojawił się w programie "Lustra" w TVP3 Poznań, do którego został zaproszony wraz z przedstawicielami mieszkańców protestujących przeciwko budowie w Sierakowie ubojni i zakładu utylizacji odpadów poubojowych firmy Animex. Na początku programu postawiona została teza, że burmistrz unika spotkań z mieszkańcami i nie udziela konkretnych informacji w sprawie planowanej budowy ubojni. Zbywa zdawkowo, kluczy w swoich wywodach i nie odpowiada nawet na pytania zadane w trybie dostępu do informacji publicznej. Zachowuje się jak szatniarz, któremu zabrakło płaszczy w szatni i odpowiada: "nie ma, ja nie wiem i co mi zrobicie?" A procedury zmierzające do lokalizacji zakładu toczą się ponad rok w atmosferze pełnej niedomówień, które są pokłosiem unikania przez włodarza udzielania odpowiedzi na proste pytania.
W 2007 r. na zlecenie ZWiK w Rawiczu, Zakład Geologiczno-Wiertniczy HYDROSERVIS z Poznania pod kierunkiem Zbigniewa Balcerkiewicza na podstawie własnych badań i analizy dokumentów historycznych opracował dokumentację pt.: "Obecny stan i perspektywy zaopatrzenia w wodę miasta Rawicza". Dokument ten powinien być poważnym ostrzeżeniem dla wszystkich mieszkańców gminy Rawicz i przestrogą dla szkodników, którzy dążą do lokalizacji jakiegokolwiek niebezpiecznego dla środowiska zakładu na obszarze leżącym na północ lub na zachód od Rawicza. To ostrzeżenie, to nie są przelewki.
23 października 2017 roku w Urzędzie MGR w sali sesyjnej na I piętrze o godz. 16:00 odbędzie się dyskusja publiczna nad przyjętymi w projekcie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego „Sierakowo Północ I” rozwiązaniami wraz z prognozą oddziaływania na środowisko. Zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy, każdy, kto kwestionuje ustalenia przyjęte w projekcie planu miejscowego, może wnieść uwagi.
Wprowadzane od dwóch lat zmiany do studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Rawicz oraz prace nad uchwaleniem mpzp na tereny "Sierakowa Północ I" są przeprowadzane z naruszeniem tradycji i wbrew zdrowemu rozsądkowi. Wielokrotnie przedstawiałem tezy, które są niepopularne i wyrażałem pogląd, że nie głosowałbym za zmianami umożliwiającymi przekształcenie terenów pomiędzy Rawiczem, a obwodnicą drogi krajowej DK36 na tereny przemysłowe. Przez wprowadzenie zmian do studium mieszkańcy nie tylko północnej części Rawicza, całego Sierakowa łącznie z Osiedlem Sierakowo mogą być narażeni na ewentualne skutki niebezpiecznych decyzji obecnie rządzących. Tak jak opiekunowie nie dają dzieciom brzytwy do ręki, tak rada nie powinna włodarzowi oderwanemu od rzeczywistości umożliwiać działania na przekór logice. Rada pozwoliła na zmiany studium i na uchwalanie mpzp Sierakowo II i wkrótce Sierakowo I nie biorąc pod rozwagę ewentualnych negatywnych skutków.
Od prawie trzech lat trwają procedury planistyczne, które jak się okazuje, miały lub mają doprowadzić do powstania na gruntach wsi Sierakowo ubojni, w której rocznie będzie przerabianych kilka lub kilkanaście milionów świń. Obecna władza samorządowa przeprowadza procedury w taki sposób, że mało kto może się zorientować, ku czemu to zmierza i jak ma się to skończyć. Dostępne opracowania planistyczne nie wzbudzają zaufania. Wszystko odbywa się w atmosferze tajemniczości działań władzy i nieufności mieszkańców do postępowania włodarzy. W następnej kadencji nowi włodarze powinni przywrócić zaufanie do działań władzy samorządowej w gminie i zapewnić mieszkańcom wpływ na losy Rawicza.
Pod nosem włodarzy, przy Urzędzie Gminy, trwa już chyba ósmy miesiąc remont nawierzchni ul. Mikołajewicza. Ta realizowana ślamazarnie inwestycja jest dowodem braku umiejętności organizacyjnych i nadzorczych osób odpowiedzialnych za przygotowanie i prowadzenie inwestycji w gminie. Oczywiście najbardziej winny za ciągnącą się przebudowę jest włodarz, który jako kandydat na burmistrza w wyborach deklarował, że będzie "gospodarny od zaraz".
Pomyłki, przeinaczenia, czy zwykłe kłamstwa? Czy można mieć zaufanie do osoby publicznej, która w ważnych sprawach konfabuluje? 24 lutego 2017 r., w związku z wizytą Prezydenta RP w Rawiczu, burmistrz G. Kubik udzielił wywiadu w Teleskopie TVP3. Słysząc sposób wypowiadania się G. Kubika i przytoczone przez niego "fakty", aż mną wstrząsnęło. Jednak wtedy postanowiłem milczeć, bo nie wypadało przed wizytą głowy państwa w Rawiczu napisać trochę gorzkiej prawdy o gospodarzu wizyty. Przypomniano mi o tym szczególnym wywiadzie po umieszczeniu wpisu w sprawie "pałacu Przyjemskiego w Rawiczu".
Zasłyszane ongiś powiedzenie o niezbyt mądrej władzy można by sparafrazować tak: "jeśli władza czasami bywa groteskowa, to zawsze jest niebezpieczna". O ile nieznajomość przez włodarzy faktów z historii miasta można uznać tylko za coś śmiesznego, to tworzenie przez nich bajek o początkach miasta, trzeba już zakwalifikować do poczynań groźnych. Na stronie sygnowanej przez gminę pojawiła się historyjka, a właściwie "bajka z mchu i paproci", stworzona w celu uzasadnienia pomysłu ustawienia pomnika założyciela miasta w taki sposób, aby "spoglądał w stronę wschodnią, w kierunku, gdzie niegdyś stał jego pałac".
Autor koncepcji przebudowy rynku na stronie administrowanej przez urząd MGR napisał: "Koncepcja rewitalizacji starówki zakłada silne odwołania do historii miasta. Rynek będzie przede wszystkim nie placem parkingowym, ale przestrzenią pieszą, na której dodatkowo znajdą się miejsca postojowe". Jeśli przebudowa rawickiego Rynku będzie przebiegała podobnie do projektowania przebudowy, to nie wiadomo, co z tego się urodzi.
Wiersze i teksty pisane prozą z najnowszego, siedemnastego tomiku pt. "chybotliwie", H. Pawłowski, jak zwykle w niekonwencjonalnej scenerii, zaprezentował podczas spektaklu teatralnego w sali Widowiskowej Domu Kultury.
Zainspirowany przez kilku radnych informacją, że burmistrz "nieczytelnie" wypełnia oświadczenia majątkowe, postanowiłem sam zajrzeć do oświadczeń G. Kubika za lata 2014-2017. Po przeanalizowaniu ich intrygującej treści, pojawia się kilka pytań. Dlaczego do tej pory dziennikarze nie zainteresowali się zawartością oświadczeń majątkowych burmistrza Grzegorza Kubika? Dawniej, gdy tylko pojawiły się w BIP-ie oświadczenia majątkowe lub zbliżał się termin wypłat tzw. "trzynastek", to dziennikarze zasypywali włodarzy gradem pytań, albo domagali się zestawień na piśmie. Potem na stronach tytułowych lokalnych czasopism po oczach czytelników biły kwoty wypłacane włodarzom poszczególnych samorządów. Po zmianie władzy w gminie Rawicz ten temat w lokalnych mediach został wygaszony.
Mija już trzeci sezon inwestycyjny, a jeszcze nie rozpoczęły się "strategiczne inwestycje prorozwojowe", obiecane w programie wyborczym Sinego Rejonu. Jeśli za sztandarowy punkt programu uznać wizualizację modernizacji plant, umieszczoną na plakacie wyborczym kandydata na burmistrza Sinego Rejonu, to czyżby cała ta rewitalizacja miała skończyć się postawieniem na plantach kilku urządzeń fitness?
W dniu 8 sierpnia 1642 r. A. O. Przyjma-Przyjemski zatwierdził pierwszy statut Bractwa Kurkowego, spisany w języku niemieckim. Dzień ten uznany został przez rawickie Bractwo za moment powstania stowarzyszenia.
