W poniedziałek 22 stycznia 1945 r., a więc dziesiątego dnia wielkiej ofensywy znad Wisły, we wczesnych godzinach popołudniowych w Rawiczu niespodziewanie pojawiły się radzieckie czołgi, przybyłe od strony Milicza, przez Szkaradowo, Dubin, Chojno, Słupię Kapitulną i Szymanowo[1]. Rawicz leżał na kierunku natarcia radzieckiej 22. Brygady Pancernej i 93. Brygady Pancernej z 4. Armii Pancernej 1. Frontu Białoruskiego. Operacją, w wyniku której miasto zostało uwolnione z rąk niemieckich, dowodził gen. Łagunow. Miasto wzięte zostało od północy i południa w kleszcze, zaś główne siły radzieckie uderzyły z kierunku wschodniego. Pozostali w mieście Niemcy w wielkim popłochu opuszczali Rawicz.