Rawicz, jeden z młodszych grodów w Wielkopolsce, należy do tych miast, które mają bogate i dobrze zachowane archiwalia z początków swego istnienia. Są one przechowywane w Archiwum Państwowym w Poznaniu. Wśród rękopiśmiennych dokumentów dotyczących Rawicza oraz rawickich cechów, w tym także Bractwa Kurkowego, jest akt lokacyjny grodu wydany przez Władysława IV oraz dokument pański Adama Olbrachta z Przymy Przyjemskiego i znajdują się dziesiątki dokumentów właścicieli miasta regulujące wiele spraw mieszkańców i warunków działalności poszczególnych cechów.
Z ponad 2 letnim poślizgiem rawiccy filateliści przeprowadzili „zamrożone przez covid” obchody 65-lecia Koła PZF w Rawiczu. Impreza miała się odbyć 23 marca 2020 r., ale z uwagi na obostrzenia pandemiczne w tamtym terminie nie mogła być zrealizowana. W 2020 r. Polski Związek Filatelistów obchodził 70-lecie istnienia. Te dwie rocznice Koło PZF w Rawiczu obchodziło teraz jednocześnie.
Poniżej treść artykułu, jaki ukazał się 25 września 1938 r. w 438 numerze „Kuriera Poznańskiego” na stronie 10., opisujący Rawicz pod koniec dwudziestolecia międzywojennego widziany oczami redaktora z Poznania.
W Ratuszu odbył się benefis Henryka Pawłowskiego. Można powiedzieć, że jakby podobny do poprzednich, ale zawsze w nowej scenerii z poetycką opowieścią Henryka, poety i fotografika. Tym razem opowieść była o zabawie, najpierw sztuką słowa, a potem także i obrazem - fotografią poetycką, która już trwa od pięćdziesięciu lat. Spektakl jednego aktora był związany z promocją kolejnego tomiku wierszy pt. „Escape”.
Dzisiaj rano, 24 lutego, tak niespodziewanie zmarła Aleksandra Ciąder-Hajnce, radna i członkini Zarządu Powiatu Rawickiego. Pogrążonej w bólu rodzinie i bliskim Śp. Aleksandry składam kondolencje.
Miesiąc temu zamieściłem biogram Friedricha Wilhelma Hippaufa, napisany przez Carla Giese, który został umieszczony w folderze wydanym z okazji zjazdu nauczycieli prowincji poznańskiej w 1909 r. w Rawiczu. C. Giese korzystał z autobiograficznego wspomnienia, napisanego przez F.W. Hippaufa, wydanego w 1873 r. z okazji 50-lecia jego działalności edukacyjnej w Rawiczu. Ponieważ biogram napisany przez C. Giese dla uczestników zjazdu jest wyborem tylko niektórych fragmentów z autobiografii, dlatego postanowiłem przetłumaczyć całą broszurę F.W. Hippaufa z 1873 r.
Tym razem do tłumaczenia wziąłem tekst sprzed stu dziewięciu lat, będący swojego rodzaju „czytanką historyczną” o początkach Rawicza, autorstwa Heinricha Weissa, rektora w Rawiczu. Jak na wstępie swej pracy wyjaśnia sam autor opracowania historycznego, „czym innym jest pisanie kroniki miejskiej, a czym innym uczynienie takiej lokalnej historii przystępną dla mieszkańców lub dzieci mieszkańców, zwłaszcza tych ostatnich”.
Aby uzupełnić temat rawickiej oświaty, opisany we wcześniej zamieszczonych materiałach, przedstawiam tekst, jaki został opublikowany w numerze 2 z 1939 r. w Kronice Miasta Poznania, w artykule pt.: „Przeniesienie Seminarium Nauczycielskiego z Poznania do Rawicza 1874 r.”, autorstwa Józefa Pawłowczaka[*]. Wnioski wypływające z analizy treści artykułu są interesujące i potwierdzają postrzeganie Rawicza w XIX w. jako miasta o dominującej narodowości niemieckiej.
Jako ciekawostkę prezentuję tłumaczenie z języka niemieckiego tekstu petycji "Komitetu do spraw nabycia probostwa katolickiego i domu szkolnego" z 1857 r. A więc z czasu, gdy w Rawiczu nie było jeszcze parafii katolickiej. 13 stycznia 1837 r. ks. abp Marcin Dunin powołał w ramach parafii łaszczyńskiej "Wikariat Rawicki" obejmujący Rawicz, Dębno Polskie, Masłowo, Sierakowo i Szymanowo. 21 marca 1867 r. ks. abp Mieczysław Ledóchowski podniósł Wikariat do godności samodzielnej parafii. Dopiero w latach 1900-1902 wybudowano kościół parafialny, konsekrowany 5 maja 1907 r. przez bpa Edwarda Likowskiego p.w. Zwiastowania N.M.P.